Iedereen heeft een mening over Roma. Conner Rousseau ook. Niemand kent ze.
Wij, Roma zet, aan de hand van een honderdtal korte of lange persoonlijke ontmoetingen, de deur van deze gesloten en uitgesloten gemeenschap op een kier. Wat we te zien krijgen, is de ene keer aangrijpend, schokkend en schrijnend, de andere onthutsend, hoopvol en vol vreugde en humor. Wat we te zien krijgen is altijd een spiegel.
‘Dana, deze vrouw wil een boek over ons schrijven.’
'Er bestaan al zoveel boeken over ons.’
‘Ze wil in haar boek alleen Roma aan het woord laten. Ze wil honderden Roma interviewen.’
‘Ze weet niet waaraan ze begint!’
‘Ze wil dat boek in thema’s indelen.
‘Ok.’
‘Taal. Werk. Onderwijs. Armoede. Gezondheid. Tradities en rituelen. Eten. Religie. En nog zo een paar.’
‘Ja…’
‘Ze wil ons per thema indelen, Dana. Ze wil ons per thema interviewen.’
‘Dat zal niet makkelijk zijn.’
‘Niet makkelijk? Het is onmogelijk. Hoe kunnen wij over wonen spreken, zonder het over familie of traditie te hebben? Over eten, zonder onderwijs, gezondheid en armoede erbij te betrekken?!’
…
‘Hallo?’
‘Ja.’
‘Dana en ik willen u graag een goede raad geven.’
‘Met plezier.’
‘We denken dat u die indeling per thema beter kunt vergeten.’
‘Oh.’
‘Ja.’
‘Waarom?’
‘Bij ons hangt alles samen. Bij ons loopt alles door elkaar. Zo zijn wij.’
